Epoksi; betonarme perdeler, kolonlar, döşemeler ve kirişlerdeki
çatlakların onarımında yaygın bir şekilde kullanılır. Bu yöntemde çatlak
ve boşluklar epoksi malzemesi ile doldurulur. Uygulama önce çatlağın
basınçla hava ile veya emerek temizlenmesiyle başlanır. Çatlakların dış
kısımları genişletilerek V şekline getirilir. Daha sonra çatlak epoksi
ile doldurmak gayesiyle çatlak uzunluğuna bağlı olarak araları 0.15 ~
1.00 m olan delikler açıklarak basınçlı uygulama için memeler (nipeller)
yerleştirilir. Bu küçük elemanların kenarlarının sızdırmaz bir şekilde
kapatılması önemlidir.
Uygulamaya en düşük seviyedeki nipele
epoksi enjeksiyonu ile başlanır ve komşu nipellerden çıkması beklenir.
Bu durumda ele alınan nipel ucu kapatılarak daha üstteki nipellere
geçilir. Bu yöntem genellikle genişliği 0.5 ~ 5 mm arasındaki çatlaklar
için başarı ile uygulanılır. Çatlak genişliğinin küçük olduğu durumda (
0.1 ~ 0.5 mm) epoksi doldurucu bir malzeme olmadan kullanılır. Daha
genişlerde, rötre, sönme ve ısı etkilerini azaltmak için ek bir
doldurucu malzemenin kullanılması önerilir. Çok geniş çatlaklarda çatlak
ince kumla doldurulduktan sonra epoksi enjeksiyonu uygundur.Epoksi
kullanımında yerel çatlak onarımı yapıldığı unutulmamalıdır. Bir elemanı
veya bir bölgeyi güçlendirmek için genellikle tek başına kullanılmaz.
Güçlendirme işleminde diğer yöntemlerle beraber epoksi uygulaması tercih
edilir.
Mesela, ek beton kesintilerinin elde edilmesinde
mevcut beton yüzü temizleyip epoksi sürüldükten sonra yeni betonun
dökülmesi aradaki kaynaşmaya yardımcı olur. Böyle bir durumda da mekanik
bazı tedbirlerin ( dikiş noktası gibi) ek olarak alınması önerilir. Bu
uygulama da özel malzeme, işçilik ve alet gerektirmesi maliyeti
arttırır. Bu sebeple uygulaması çok yaygın değildir. Epoksi
uygulamasının başarısı, bu yöntemle onarılmış silindirler üzerinde
yapılacak deneylerle kontrol edilebilir. Başarılı bir uygulamada,
silindirin onarılan epoksi ; beton yüzeyinden değil, yeni çatlaklarla
kırılması gerekir.
Deprem yüklenmesini temsil etmek üzere
yapılan tersinir yükleme deneylerinden, onarım gören kirişlerin çok iyi
enerji yutma kapasitesine sahip oldukları belirlenmiştir. Donatıdaki
pekleşme sebebiyle, onarılmış kirişlerin çatlamamış kirişlere göre daha
dayanıklı oldukları gözlenmiştir. Ancak, muhtemelen bütün çatlakların
doldurulmaması nedeniyle bu tür kirişlerde daha esnek davranış ortaya
çıkar. Sonuç olarak, epoksi uygulamasını konu alan deney sonuçlarının
genellikle olumlu olduğu söylenebilir. Ancak, kiriş , kolon birleşim
bölgelerindeki donatının adreans çözülmesi bu onarım türünün bir üst
sınırı olarak görülebilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder